Ledwie zaczęliśmy się delektować ciepłem i latem, a już mamy ostatnie momenty wakacji i wkrótce jesień zagości na dobre. Każdy z nas na miarę swoich możliwości skorzystał z wakacyjnego urlopu i wypoczynku. Czas więc wracać do pracy, a nasze dzieci i wnuki pójdą znowu do szkoły – mamy nadzieję, że tym razem będą mogły uczyć się stacjonarnie i normalnie, czego im oraz ich nauczycielom serdecznie życzę.
Tak to już jest w życiu, że coś się kończy, a coś nowego zaczyna. Mamy więc powtarzający się cykl pór roku, co w naszym umiarkowanym klimacie ma swoje zalety, wszak otaczająca nas przyroda ciągle się zmienia, nabywa innych kolorów i wabi swoimi urokami. Jakiś czas temu mieliśmy zimę i biel wokół nas, potem szybko przyszła wiosna z pięknymi barwami świeżej zieleni oraz kwitnących kwiatów. I nie obejrzymy się, a minie nam lato i za niedługo przyjdzie jesień – oby piękna i pogodna – a świat wokół nas rozzłocą piękne odcienie brązu i żółknących liści.
Czy zdajemy sobie sprawę z faktu, że ta powtarzalność w otaczającej nas przyrodzie jest konsekwencją wierności Boga - Stwórcy wszechświata, który już przed wiekami zapowiedział i obiecał człowiekowi, że „dopóki ziemia istnieć będzie, nie ustaną siew i żniwo, zimno i gorąco, lato i zima, dzień i noc” (Ks. Rodzaju 8,22). Tak więc kontrolowany przez Boga porządek w kosmosie zapewnia nam powtarzające się regularnie pory roku czy dnia i nikt z nas nie potrafi tego zmienić lub zakłócić. Na całe szczęście!
Mamy więc także zaplanowane przez Boga cykle pracy i wypoczynku. Musimy mieć czas i na jedno, i na drugie. Pracujemy cały rok, odkładamy stosowne środki, by potem pojechać na wakacje i odpocząć. Ale wszystko, co dobre – szybko się kończy i znowu trzeba wracać do codziennych obowiązków. Ta odmienność pozwala nam jednak cenić jedno i drugie. Zarówno pracę, która daje nam środki do życia, jak i odpoczynek, gdy regenerujemy siły, doświadczamy miłych wrażeń na łonie natury czy w innych nieznanych nam wcześniej miejscach. Pozostają nam jeszcze miłe wspomnienia wakacyjnych dni, nowych znajomości i doświadczeń, które nas stale ubogacają.
Kiedy dobrze i mądrze odpoczywamy, wtedy mamy też nowe siły oraz energię do pracy w kolejnych miesiącach i do marzeń o kolejnych wakacjach czy urlopie. Jak powiedział starożytny, biblijny mędrzec Salomon – „wszystko ma swój czas i każda sprawa pod niebem ma swoją porę” (Kazn. Sal. 3,1). Warto więc doceniać pracę, którą mamy oraz zdrowie i siły, by ją wykonywać. Warto też cenić sobie każdą chwilę odpoczynku i relaksu – o co powinniśmy dbać równie starannie jak o naszą pracę.
Chodzi bowiem o to, by uczciwie, własnymi rękami pracować na własne utrzymanie. Taki przykład pozostawili nam apostołowie: Paweł, Sylas i Tymoteusz, którzy napisali o sobie tak: „U nikogo nie jedliśmy darmo chleba, ale w trudzie i znoju, we dnie i w nocy pracowaliśmy, żeby dla nikogo z was nie być ciężarem (…). Samych siebie daliśmy [wam] za przykład do naśladowania” (2 Tes 3,8-9). Innym razem apostołowie nauczali pierwszych chrześcijan, żeby „gorliwie się starali prowadzić żywot cichy, pełnić swe obowiązki i pracować własnymi rękami, [aby] uczciwie postępowali i na niczyją pomoc nie byli zdani” (1 Tes 4,11-12).
W kontekście dzisiejszych rozmyślań warto też zwrócić uwagę na fakt, że czasem również doświadczamy innych i poważniejszych zmian w naszym życiu, kiedy jakiś okres się kończy i nowy zaczyna. Dzieje się tak wtedy, kiedy zmieniamy miejsce pracy lub kupujemy dom czy mieszkanie w nowym miejscu. Jeszcze poważniejsze zmiany następują w życiu człowieka, kiedy zmienia swój stan cywilny lub wyjeżdża do innego kraju i nowej, nieznanej dla siebie kultury, języka czy środowiska. Jest to zawsze wielkie wyzwanie, które kosztuje bardzo wiele nie tylko w sensie finansowym, ale i emocjonalnym. Nie mówiąc już o tym, że jest to również doświadczenie wiary człowieka, który zwykle z tym nowym okresem w życiu wiąże świeże nadzieje i plany. To nie jest takie proste wierzyć – jak śpiewał niegdyś Marek Grechuta – że „piękne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy”, a więc te, które nas jeszcze czekają w życiu.
Szczęściem człowieka wierzącego jest bowiem niezachwiane przeświadczenie, że miejsce na ziemi, gdzie żyje, mieszka i pracuje, zostało mu wybrane przez samego Boga. Jeśli bowiem żyjemy z Bogiem i blisko Boga, wtedy potrafimy być szczęśliwi i spełnieni bez względu na to, czy żyjemy w Polsce czy na Węgrzech, w Warszawie czy w Szczytnie.
Nasze życie przypomina czasem wieloetapowy wyścig kolarski. Chodzi więc o to, by kontynuować ten nasz wyścig z nowymi siłami oraz niezachwianą nadzieją, że przebrniemy przez wszystkie etapy naszego życia z Bogiem i – co najważniejsze – dojedziemy do mety, którą chcemy osiągnąć. Ja zaś chciałbym utożsamić się z Apostołem Pawłem i wyznać, że „zmierzam do celu, do nagrody w górze, do której zostałem powołany przez Boga” (Fil 3,14). Warto mieć taki cel przed oczami.
A więc do pracy, rodacy! - po wakacjach i urlopach. I nie zapomnijmy o tym, jaki jest sens i cel naszego życia, do którego zmierzamy.
Andrzej Seweryn
andrzej.seweryn@gmail.com
Wielkie gratulacje dla Państwa! Być razem ponad 50lat to wspaniały wzór do naśladowania! Wydaje mi się, że słowa krytyki, które uwidoczniły się w komentarzach zostały stworzone przez pracowników ratusza, którzy czują się winni i stosują taktykę obrony przez atak i tu należałoby zacytować klasyka \"Nie idźcie tą drogą!\"
Gość
2025-07-10 00:27:32
Urząd dał ciała i tyle, zwłaszcza, że Połukord jest znanym - w stanie spoczynku - wieloletnim pracownikiem i szefem Rejonu Dróg w Szczytnie. Nie wiem w jakich mediach społecznościowych funkcjonuje p. Połukord, ale może jak nie ma go w tik toku - to go po prostu nie ma. Taka ta sztuczna inteligencja (dawniej tzw. pracująca) w urzędzie. A co do w miłości i małżeństwie nie czeka się na medale, to skoro \"Senior\" i \"Seniora\" niech odstąpią na łamach lokalnej prasy z odmową przyjęcia medalu z 50 - lecie pożycia, a przede wszystkim niech nie składają o ten medal wniosku. Namawiajcie także swe dzieci, czy też wnuki, o odstąpienie od pobierania 800 plus, bo dzieci się ma z miłości - a nie dla pieniędzy.
Zdumiony
2025-07-09 13:26:14
Proszę o ocenę wiarygodności: udział w badaniu, to 2/3 mieszkańcy samych Dźwierzut, a tylko 1/3 to mieszkańcy z terenu gminy. We wsiach poza Dźwierzutami mieszka 3/4 ludności gminy.
mieszkanka
2025-07-09 11:14:53
Cieszę się, że jeszcze są w Polsce ludzie, którzy myślą jak Pan, którzy nie dają sobie mydlić oczu i dyktować, co jest dobre, a co złe, tylko sami potrafią ocenić, że coś jest uczciwe lub nie, bez względu na to, czy dotyczy to kogoś, kogo się popiera czy nie. Obawiam się jednak, że takich ludzie nie jest już wielu i jest to zła wiadomość dla nas wszystkich, bez względu na to, w co wierzymy i na kogo głosujemy.
Kowal
2025-07-08 22:54:44
Te żarciki niech zatrzyma dla własnej żony. Ciekawe, czy taki mądry jest w domu.
Julita
2025-07-08 20:27:35
Mam Stare auto audi 80 b 4
Marcin Wilczewski
2025-07-08 19:58:37
Czy dla medali składa się przysięgę małżeńską? Liczy się szczera miłość, która nie szuka poklasku i jakiś odznaczeń. Najważniejsze szczera miłość.
Seniora
2025-07-08 18:35:26
pewnie mamusia malowała się i nie dostrzegła mrugajacego czerwonego światła
konrado
2025-07-08 09:00:57
Za czasów burmistrzów Bielinowicza, ś.p. Kijewskiego i Żuchowskiego - to ludzie dostawali telefony, lub korespondencję \" w związku z tym, iż z dokumentów wynika...\", czyli informację o trybie organizacji uroczystości i zgłaszania chęci w niej udziału. Ale wtedy to urzędnicy wiedzieli do czego służą. Było się świadkiem takich jubileuszów. Nigdy nie było takiej poruty. Ale w biurze obsługi interesanta niejedno pismo ginie. Bez obrazy - trafi się jakiś stażysta bez opieki - i problem gotowy. Ale już o takie sprawy trzeba się w sposób szczególny troszczyć. I rzeczywiście - co to jest - masz 50-lecie małżeństwa i z tego honorowe odznaczenie, urzędową fetę, ale odkładają ci to wszystko na następny rok, a wiadomo, czy dożyjesz? Ty, albo twoja połowa? Zawsze jest aktualne: myślałem, że sięgnąłem dna, a tam usłyszałem pukanie z dołu. Może jednak Pan Połukord z Małżonką - postacie w Szczytnie powszechnie znane - zasłużą na odpowiednie potraktowanie przez p. burmistrza. Ale na końcu się wyzłośliwię - tak to jest z inoziemcami. Pływają po cudzych wodach i błądzą.
Śmieszek
2025-07-07 17:44:24
Daleko do Szczytna ale pomysł przedni. Zamiast tracić pieniądze na rozrywki iść do lasu po spokój.
Kuba
2025-07-07 15:41:44