Piątek, 29 Marca
Imieniny: Marka, Wiktoryny, Zenona -

Reklama


Reklama

Fotografia wśród... natury, czyli pasja Justyny Ostrowickiej z Występu (Rozmowa "Tygodnika Szczytno")


Kilka tygodni temu publikowaliśmy serię radosnych zdjęć rozoskich seniorów. Ich autorką jest Justyna Ostrowicka, 34-letnia rolniczka z Występu. Z panią Justyną rozmawiamy o fotograficznej pasji i rodzinnej działalności rolniczej.


  • Data:

Skąd pomysł na sesję zdjęciową seniorów?

 

Sam pomysł należy do dyrektor GOK w Rozogach, Karoliny Lewandowskiej-Zając. Zadzwoniła do mnie i już obie ustalałyśmy szczególy i scenariusz.

 

A skąd wiedziała, że warto zadzwonić właśnie do pani?

 

Bo już współpracowałyśmy przy dożynkach, a poza tym moje dzieci uczęszczają na zajęcia w GOK, więc się poznałyśmy wcześniej. Właściwie współpracujemy od ubiegłego roku. Jakoś tak się stało, że zabrakło w GOK-u fotografa. Dosłownie dwa dni przed tym wydarzeniem zostałam poproszona o to, by zrobić dożynkową sesję zdjęciową. O tym, że się tym zajmuję, ludzie w gminie wiedzą. Mam swój profil na facebooku, robiłam sesje zdjeciowe znajomym czy nawet podopiecznym ŚDS w Orzeszkach.

 

Jak się ta zdjęciowa pasja zrodziła i kiedy?

 

Dawno! Chyba w czasach gimnazjum. Dostałam od rodziców taki bardzo prosty aparat. Szybko go straciłam, bo się gdzieś zagubił, ale zdążyłam zainteresować się fotografowaniem i je polubić tak dalece, że rodzice kupili mi kolejny aparat.

 

Od początku fotografowała pani ludzi podczas specjalnych sesji?

 

Od początku ludzie, a czy sesje? Trudno powiedzieć. To raczej były zabawy z przyjaciółmi. Później, już w średniej szkole, zaczęłam robić zdjęcia, nazjwijmy to, tematyczne, okolicznościowe...

 

A szkoła średnia gdzie?

 

We Włocławku. Tam się wychowywałam, chociaż pierwsze lata życia spędziłam w Gdańsku, bo tam rodzice studiowali i mieszkali. Z kolei ja opuściłam Włocławek, gdy podjęłam studia na Politechnice Warszawskiej, na kierunku: gospodarka przestrzenna. Później przez rok pracowałam w agencji nieruchomości i... przyjechałam do Występu.

 

Trochę dziwna zmiana...

 

Przeprowadziliśmy się tu z mężem Piotrem. Pochodzi z Płocka, ale poznaliśmy się w... Egipcie, gdy miałam 16 lat, podczas organizowanych tam kolonii. Zaprzyjaźniłam się z jego siostrą, więc utrzymywaliśmy wszyscy dość bliski kontakt, który z czasem... Jakby to powiedzieć... Wyrósł na uczucie. I w 2012 roku pobraliśmy się.


Reklama

 

Fajne, ale nie wyjaśnia tego Występu...

 

To wina... indyków. A właściwie dawnej indyczej fermy, która w Występie istniała. Rodzice Piotra, w okolicach Płocka, posiadają dużą fermę kurzą. Krótko po naszym ślubie ta ferma w Występie została wystawiona na sprzedaż. Teściowie ją kupili, a nam przypadło w udziale jej prowadzenie. I wtedy, w 2013 roku, przeprowadziliśmy się do Występu. Przez pierwsze lata teściowie nam pomagali, teraz jesteśmy już całkiem samodzielni. Mąż jest po studiach z zakresu finansów i rachunkowości. Nie planowaliśmy zostać rolnikami, ale tak wyszło...

 

Jak duża jest wasza ferma?

 

Obecnie? Kur w naszych kurnikach w Występie jest jakieś 14 tysięcy, ale bywało więcej. To głównie nioski, więc rodzaj naszej działalności to produkcja jaj.

 

Umiejętność prowadzenia kurzej fermy dalece odbiega od architektury przestrzennej. Mąż ma pewnie trochę łatwiej, przynajmniuej w sferze "papierkowej". Tak czy inaczej, musieliście się sporo nauczyć nowych rzeczy...

 

Mąż miał łatwiej, bo się na takiej fermie wychował. Dla mnie była to zupełna nowość, zarówno w zakresie rodzaju pracy, jak i – powiedzmy – w sferze społecznej. Przyjechaliśmy tu wprost z Warszawy. Tam, ze względu na trudności komunikacjne, nie jeździłam samochodem, tu musiałam. Ale to drobiazg. Trudno było się zaaklimatyzować. Nie znaliśmy zupełnie nikogo, poza rodzicami Piotra, którzy, jak już wspomniałam, początkowo nas wspierali. Ta przeprowadzka, zmiana zajęcia i trybu życia, były dla mnie jak szok kulturowy... Pierwszy rok był naprawdę trudny, bo ferma była zapuszczona. Trzeba było włożyć w nią dużo pracy czysto fizycznej. W tym czasie zaszłam w pierwszą ciążę. Nie było mi łatwo, ale pomogła... fotografia.

 

W jaki sposób?

 

Gdy już nie bardzo mogłam pracować fizycznie, znalazłam w internecie oferty kursów on-line, właśnie z zakresu fotografowania. Były bardzo ciekawe i pomocne. I kilka takich kursów skończyłam. Dokładniej: osiem, które nosiły wspólną nazwę: Akademia Fotografii Dziecięcej.

 

Cóż... rozoscy seniorzy, których fotografie tak zachwyciły naszych czytelników, raczej dziećmi już nie są...

Reklama

 

Owszem, wiek jest różny, ale technika robienia zdjęć – taka sama. Generalnie jednak wolę sesje dziecięce, w tym się specjalizuję i z tym – reklamuję.

 

I jest zainteresowanie?

 

Dziecięcymi i rodzinnymi – jest. Nie jest tego bardzo dużo, ale na brak pracy nie narzekam. W ten sposób utworzył się domowy podział obowiązków: ja zajmuję się aparatem, dziećmi i domem, a mąż fermą.

 

Skąd wzięła się moda na takie sesje?

 

Może z potrzeby posiadania zdjęć szczególnych. Obecnie, od czasu, jak fotografować można telefonami komórkowymi, każdy ma możliwość robienia zdjęć i każdy robi ich wiele. Zostają w pamięci komórek, trudne do oglądania, trudne do przechowywania, narażone na utratę przy jakiejś awarii. Niektórzy chcą więc zachować jakieś ważne chwile właśnie poprzez sesje. Robię zdjęcia, obrabiam, oddaję je do wywołania, a boheterowie sesji otrzymują je w formie papierowej, w albumach.

 

Tyle że, przynajmniej moim zdaniem, to jest trochę sztuczne. Oglądam np. dziecko podczas takiej sesji, odziane w powiewne szaty, biegnące przez łan zbóż, to się zastanawiam, czy ono przynajmniej wie, czy to żyto, czy pszenica...

 

Nie rozważam takich kwestii. Staram się spełniać oczekiwania i życzenia rodziców, jednocześnie stawiając na zdjęcia spontaniczne, a nie pozowane. Różnica jest znaczna. Niestety, żyjemy w czasach, gdy rośnie potrzeba upubliczniania swojego życia. Każdy, kto ma profil w mediach społecznościowych, informuje innych o wszystkim, co się w jego życiu wydarzyło. Trudno mi powiedzieć, czy to dobrze, czy źle. Niemniej fotografie są niemal w każdym domu. To pamiątki, które utrwalają ważne chwile, zdarzenia, ludzi, którzy przy nas są w danym momencie, a których za jakiś czas już nie będzie. Nie dziwię się więc, że każdy takie pamiątki chce mieć. Zadaniem fotografii jest wspomaganie pamięci. Czy specjalne sesje zdjęciowe temu służą? Staram się, by tak było.

 



Komentarze do artykułu

Pani Justyna robi fenomenalne zdjęcia. Podczas każdej sesji jest miła, uprzejma, i przede wszystkim cudowna w tym co robi.

Grażyna Wiśniewska

Fotografie pani Justyny zachwycają. Dominuje pasja, profesjonalizm i pomysłowość. Na każdym zdjęciu widać artystyczną wrażliwość i życzliwość dla ludzi.

Napisz

Galeria zdjęć

Reklama

Reklama

Reklama

Reklama

Reklama

Reklama

Reklama

Reklama


Komentarze

  • Więcej niż miasto... Czyli, jak Szczytno przekroczyło granice polityki dla dobra wspólnego (zdjęcia)
    do :Agnieszka Semeniuk-Czepczyńska. Oczywiście sprawa słuszna i potrzebna nie tylko od święta ale szczególnie na co dzień. Zaproszenie podczas konwencji wyborczej, skierowane do kandydatów, w okresie wyborów to jak to inaczej odebrać! W ten sposób słuszne działanie obarcza się taką otoczką. Czasami lepiej zrobić to w innym okresie lub nawet z mniejszą ilością uczestników. Jest wtedy większa wiarygodność. Działanie takie nie powinno mieć też charakteru akcyjnego bo jak wszystko co akcyjne w naszym kochanym kraju to tylko działanie promocyjne a nie wyraz rzeczywistej troski. Pozdrawiam i życzę zdrowych i pogodnych świąt!!!

    marian


    2024-03-28 10:54:16
  • Więcej niż miasto... Czyli, jak Szczytno przekroczyło granice polityki dla dobra wspólnego (zdjęcia)
    Nie wszyscy przyszli na akcję z powodu wyborów samorządowych... Część uczestników przyszła, bo ważna dla nich jest Natura i piękna przyroda, o którą powinno się dnać na co dzień. Akcja ważna, potrzebna, ale niepotrzebnie przykrywają ją rozważania polityczne. Wszyscy dbajmy na co dzień o porządek, zwracajmy uwagę zaśmiecającym...

    Agnieszka Semeniuk-Czepczyńska


    2024-03-27 13:34:56
  • Poznaj dzielnicowych w akcji podczas plebiscytu #SuperDzielnicowy2024
    To jakas kpina. Jak ja mam oddac glos na superdzielnicowego jak ja nawet nie wiem kto nim jest. Glos powinien byc oddany za zaslugi a nie po pokazaniu zdjecia w gazecie. Czym zasluzyli sie dzielnicowi z naszego powiatu, mala podpowiedz. Niczym, po za pierdzeniem w fotel i pozowaniem do zdjec.

    Shazza


    2024-03-27 13:34:24
  • Więcej niż miasto... Czyli, jak Szczytno przekroczyło granice polityki dla dobra wspólnego (zdjęcia)
    Najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, że mała grupka ludzi chce tłumaczyć innym co jest dobre i co powinni robić. Oczywiście w kontekście nadchodzących wyborów. Większość z obecnych tam osób nie robiła tego z własnego przekonania tylko dlatego, że trzeba tam być bo niedługo wybory. Smutne jest jeszcze to, że niewielka ale zaangażowana grupa ludzi w wyborach decyduje za większość której nie chce się iść lub jak już idą to nawet nie zastanawiają się jak ich wybór będzie wpływał na ich codzienne życie. Potem pretensje do wszystkich, tylko nie do siebie!!!!

    marian


    2024-03-27 10:33:52
  • Wiceszef MSWIA Czesław Mroczek w Szczytnie
    Tam się troszeczkę spędziło czasu????

    Laki


    2024-03-27 08:30:09
  • Robert Rubak: – czas na przetasowania w radzie
    Miałem przyjemność z bliska obserwować działania p. Rubaka w poprzedniej kampanii wyborczej. Liczyłem, iż nastąpi później okres jego współpracy z burmistrzem co uważałem za dużą szansę dla miasta i regionu. Wielka szkoda, iż p. burmistrz wybrał innych współpracowników. Mam nadzieję, iż p. Rubak znajdzie miejsce w nowej Radzie Powiatu.

    wiesław mądrzejowski


    2024-03-26 15:39:38
  • Więcej niż miasto... Czyli, jak Szczytno przekroczyło granice polityki dla dobra wspólnego (zdjęcia)
    Szkoda że wyborów nie ma co roku, przynajmniej wokół jeziora byłoby czysto. Ciekawe czy na koniec dali sobie buzi a może po buzi.

    mieszkaniec


    2024-03-26 14:50:11
  • Wiceszef MSWIA Czesław Mroczek w Szczytnie
    Współpraca z samorządem? A z kim się pan spotkał, p. Ochman nie należy do naszego samorządu. Brawo PIS, no i PO, w sumie PSL to też to samo.

    Mieszkaniec


    2024-03-26 11:59:15
  • Wiceszef MSWIA Czesław Mroczek w Szczytnie
    Bezpartyjny kandydat ale od Tuska :) No i z Myszyńca, ale skąd on się wziął w Szczytnie ?

    Marian


    2024-03-26 11:26:50
  • Wiceszef MSWIA Czesław Mroczek w Szczytnie
    Pani (?) Anno, jak się coś pisze to trzeba najpierw pomyśleć. Kiedy i gdzie p. Ochman, Stefan jakby kto pytał, obiecywał paliwo po 5 zł i dobrowolny ZUS? To uprawnienia Sejmu a burmistrzowi nawet Szczytna nic co tego.

    Rysiek T.


    2024-03-26 09:05:07

Reklama