Na terenie gminy Szczytno jest 200 rolników. Wszyscy oni otrzymali imienne zaproszenia na gminne dożynki do Olszyn. Osobiście rozwieźli je wójt Sławomir Wojciechowski i jego zastępczyni Ewa Zawrotna. Wybrano też starostów dożynkowych. W tym roku ten zaszczyt przypadł Annie i Tadeuszowi Zielińskim z Siódmaka. - To spore wyróżnienie – mówią z uśmiechem. - Fajnie, że ktoś docenia trud pracy na roli.
Najbardziej „rolne” wsie w gminie Szczytno to Lipowiec i Gawrzyjałki. Tak wynika z gminnych statystyk.
- Dożynki to nie tylko święto zbiorów, ale przede wszystkim podziękowanie za ciężką pracę rolników – mówi wójt Sławomir Wojciechowski. - W trosce o plony zmagają się z kaprysami pogody, niestabilnymi cenami, niepewnością, a mimo to pielęgnują swoje uprawy i dobytek okrągły rok. Po to, abyśmy mieli co jeść. Dziś w dobie marketów mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że żywność pochodzi od rolników. Mleko nie jest z kartonika, a mięsko z zamrażalki w markecie... Dożynki to nie tylko krople potu w polu, to nie tylko symbol urodzaju. To wyraz wdzięczności i szacunku wobec tych, którzy z trudem przekształcają ziemię w chleb i przyczyniają się do naszego codziennego życia.
Dożynki to symboliczne zamknięcie cyklu rolniczego, moment, w którym ręce rolników otwierają się na dzielenie się owocami swojej pracy z całą społecznością. To hołd dla tych, którzy przez ciężką pracę przy pługu i pod skwarem słońcem zapewniają nam chleb na naszych stołach.
- I mimo barwnych wieńców, strojów, śpiewu i muzyki dożynkowej – warto o tym pamiętać - mówi Tadeusz Zieliński, rolnik, który gospodarzy już od lat 80. - Praca w gospodarstwie jest bardzo specyficzna i naprawdę trudna – mówi. - Ktoś, kto tego nie czuje, nie ma miłości do ziemi, zwierząt, pasji rolnictwa, nie wytrwa w tym zawodzie długo. - To trzeba kochać – dodaje pani Anna, żona pana Tadeusza.
Anna i Tadeusz Zielińscy z Siódmaka to rolnicy w kolejnym już pokoleniu. Pobrali się w 1996 roku. Mają trzech synów (21, 24 i 25 lat), którzy pomagają im w pracy.
- Poznaliśmy się dość wcześnie, bo ja miałam 12 lat, a Tadeusz 18 – wspomina pani Ania.
- Ale wówczas ta nasza znajomość wyglądała tak, że krzyknąłem „cześć” i pojechałem na rowerze dalej szukać starszych – śmieje się pan Tadeusz. - Za jakiś czas jednak nasze drogi znowu się zeszły. Tym razem był też ten błysk miłości, uczucia – śmieje się rolnik. Para wzięła ślub, gdy Anna miał 23 lata, a Tadeusz 29.
Pani Anna pochodzi z Księżego Lasku.
- Ale moja siostra i wujek Tadeusza się znali, a przez nich my się też poznaliśmy – dopowiada.
Rodzina dziś gospodarzy na 100 hektarach ziemi. Produkcja nastawiona jest głównie na hodowlę bydła mlecznego – 80 sztuk.
- Gospodarkę przejąłem po rodzicach – wspomina pan Tadeusz. - Ale już w 1987 roku miałem trochę swojej ziemi. Przyznam, że od dziecka pasjonowała mnie praca w rolnictwie i nie wyobrażałem sobie innego zajęcia. Gdy rodzice przeszli na emeryturę, to przekazali mi też swoją rolę. Wiem, że w tamtych czasach młodzi uciekali z gospodarek, ale mi się to naprawdę podobało. Rolnictwo wymaga serca, pasji, poświęceń i czasu. Tu nie można pracować osiem godzin i potem siąść na wygodnej kanapie. Jak jest pogoda, odpowiedni czas, to pracuje się i kilkanaście godzin dziennie. Przy zwierzętach nie ma świąt. Muszą dostać pożywienie, wodę...
Gospodarzy pan już ponad 40 lat, co zmieniło w tym czasie w rolnictwie?
Wszystko. Maszyny, uprawy, technologia upraw. Tata miał jeszcze konie, ja zaczynałem z ciągnikiem C330. Ten ciągnik dziś to zabawka przy maszynach, których obecnie używa się w rolnictwie. Eksponat muzealny. Chyba nie można tego już porównać.
To co się nie zmieniło?
Pogoda, pory roku. Rolnictwo jest mocno zależne od tych elementów, tak było sto lat temu, i tak jest dziś. Kiedyś więcej rzeczy robiło się ręcznie, ale też obrabiało i mniejsze areały. Dziś sprzęt jest doskonały, ale wzrosła też wielkość areałów, czy liczebność zwierzyny hodowlanej. Gospodarstwa urosły, bo z małych gospodarek trudno byłoby wyżyć. Ogromnie wzrosły koszty produkcji. Jeśli jakiś gospodarz chce żyć z roli, to musi inwestować. Innego wyjścia nie ma.
A co jest najtrudniejsze w pracy w rolnictwie?
Wbrew pozorom wcale nie ta ciężka i codzienna praca, a brak stabilizacji. Przepisy, prawo, i ceny produktów tak się zmieniają, że trudno jest cokolwiek zaplanować. Dziś opłaca się coś, a jutro okazuje się, że już nie. Przykład cen mleka. W ubiegłym roku za litr dostawialiśmy około 3 zł, w tym już tylko 2 zł. A koszty produkcji przecież nie maleją.
Jest czas na coś poza pracą?
Niewiele (śmiech). Przez ten cały czas gospodarowania tylko dwa razy udało nam się wyrwać na urlop – 8 dni.
Zajmuje się pan rolnictwem od 18 roku życiu, czyli, jak dobrze liczę, już 39 lat, i tylko dwa urlopy były?
Tak. Gospodarki nie można zostawić, powiedzieć zwierzętom: radźcie sobie same. A o zastępstwo wyjątkowo trudno. Dzieci dorosły, to i nas zastąpiły.
A jakie rolnicy mają marzenia?
Beztroski urlop (śmiech). Spokoju i chyba większej ludzkiej świadomości. Żywność nie bierze się z supermarketów, sklepów, to ciężka praca każdego rolnika. W Polsce mamy jeszcze naprawdę zdrową żywność, warto o tym pamiętać. Gdy zniszczy się rodzimych gospodarzy, to i żywność i jej ceny mogą naprawdę przerazić. Szanujmy polską wieś, rolników i siebie nawzajem. To chyba największe marzenie każdego z nas.
Glupie. tlumaczenie W tym wieku to każdy rok życia to prezent od losu Uroczystość powinna odbywać sie w danym roku
Joanna
2025-07-05 13:05:39
Brawo Trenerze. Wielki szacunek
Robert Częścik
2025-07-05 10:42:43
Hunter jak zawsze sztos, Pidżama Porno, Farben Lehre i Koniec Świata - świetny wybór, wreszcie dobra muzyka na scenie ????
Marcin
2025-07-05 10:09:15
Takie koncerty że za darmo bym nie poszedł a co dopiero za bilety. Już rok temu było słabo, wszyscy liczyli na zmiany i powrót koncertów na Plac Juranda. A jedyne co zmienili to nazwę i dali bilety.
Były mieszkaniev
2025-07-04 13:58:32
Na tej trasie prawie nikt. Nie trzyma odstępów. Jazda na zderzaku to oprócz wyprzedzania na ciągłej największe zagrożenie
M
2025-07-04 09:55:48
Gdzie mogę kupić bilet na sobotę?
Mateusz Mati
2025-07-04 09:34:04
Panie autorze, widzę że nie umie Pan napisać felietonu bez wzmianki o pewnej prawicowej partii. No w tym felietonie to nawet o dwóch prawicowych partiach. Czas się zastanowić czy to nie jest jakaś forma obsesji...a odnośnie chciwości to jest Pan raczej zamożnym człowiekiem. Mam nadzieję że hojnie wspiera Pan potrzebujących. Tak odnośnie chciwości tylko pisze...
Kamil
2025-07-03 22:04:59
O! To znaczy, że jest tam nowa droga! Kilka la temu jechałem tamtą drogo Strach było jecjąć wyżej 40
Rak Szlachetny
2025-07-03 20:30:49
Taki wszechwiedzący Połukord a nie znał tak prostej i słusznej zasady jaką stosuje U M. Wstyd Panie Krzysztofie i to wielki.
senior
2025-07-03 18:55:26
Brawo! Popieram
Robert Częścik
2025-07-03 18:45:55