Jednym z poważniejszych zmagań w naszym życiu jest zmaganie się z opiniami innych o nas, a także z obiektywną oceną samego siebie, szczególnie jeśli myślmy, że jesteśmy nic nie warci. Jedno i drugie nie jest łatwe, powinniśmy jednak mieć zdrową samoocenę oraz właściwie podchodzić do tego, jak inni nas oceniają i co o nas myślą.
Czytając Pismo Święte zauważyłem, że Apostoł Paweł też zmagał się z takimi problemami. Był bowiem postacią nietuzinkową, ale również człowiekiem z trudną przeszłością, wszak przed swoim nawróceniem był gorliwym prześladowcą Kościoła. Jednakże w 2 Liście do Koryntian w rozdziałach 10-12 Apostoł otwiera przed nami swoje serce i mówi o wielu przeciwnikach i krytykach, którzy z zazdrości lub niezrozumienia głoszonej przez niego ewangelii prześladowali go, kierując pod jego adresem liczne oskarżenia i krytyczne uwagi.
Zaczynając od najłagodniejszych, twierdzili na przykład, że Paweł w osobistych relacjach z wierzącymi jest cichy i pokorny, ale gdy jest z dala od nich, wtedy jest bardziej śmiały i ostry wobec nich (10,1).
Inni z kolei pomawiali Pawła i Tymoteusza o to, że prowadzą cielesny sposób życia (10,2). Jeszcze inni posuwali się dalej i kierowali zarzuty tyleż absurdalne co i prymitywne, powiadając, że co prawda listy Pawła są ważkie i mocne, ale wygląd zewnętrzny Pawła był według nich lichy, a mowa do niczego (10,10b). Byli też i tacy, których krytyka była zaprawiona jadem i nienawiścią, wszak powiadali, że Paweł to prostak w mowie (11,6), a byli i tacy, którzy uważali go wręcz za głupca (11,6).
Nie należy chyba nikogo przekonywać, iż były to oskarżenia bezpodstawne, krzywdzące i wysoce niesprawiedliwe, które musiały boleć Pawła jako sługę Bożego i chrześcijanina świadomego faktu, że naśladowanie Chrystusa wymaga od każdego wierzącego wysokiej jakości życia i moralności, a on taki poziom reprezentował.
Toteż w swojej obronie Paweł stwierdził, że każdy ma prawo do słabości, bo każdy je ma. Nikt z nas nie jest doskonały. On sam również nie uważał się ani za doskonałego, ani też nie miał w zwyczaju szydzić z czyichś słabości lub niedociągnięć. Miał więc prawo oczekiwać od swoich przeciwników obiektywizmu w ocenie jego osoby. Kontynuując swą myśl, aż trzykrotnie napisał następujące zdanie: „Jeśli się mam chlubić, to chlubić się będę ze słabości moich” (11,30; 12,5; 12,9c).
Czy te słowa oznaczały, że apostoł miał upodobanie w poniżaniu samego siebie, że prześladowała go mania kompromitowania własnej osoby i odkrywania swoich słabych stron przed innymi? Oczywiście, że nie. Przecież jest to postawa irracjonalna, sprzeczna z pragnieniem każdego człowieka do dbałości o zachowanie dobrego imienia i pozytywnego wizerunku w oczach innych.
Mając jednak na uwadze własne słabości, Paweł powiada: „Najchętniej więc chlubić się będę słabościami, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusowa” (12,9c). Apostoł był więc świadomy niebezpieczeństwa pychy, czyli kompleksu wyższości, który grozi każdemu człowiekowi.
Jak Pan Bóg kształtował ducha pokory w sercu Pawła? Otóż wbił w jego ciało cierń, który go ograniczał i hamował przed wyniosłością. „Bym się więc z nadzwyczajności objawień zbytnio nie wynosił, wbity został cierń w ciało moje, jakby posłaniec szatana, by mnie policzkował, abym się zbytnio nie wynosił” - powiada Apostoł (12,7).
Czym był ten cierń, kolec albo pal w ciele Pawła? Komentatorzy biblijni snują różne przypuszczenia. Reformator Jan Kalwin uważał, że tym cierniem były pokusy duchowe Pawła związane z jego wyrzutami sumienia z powodu prześladowania Kościoła chrześcijańskiego jeszcze przed nawróceniem. Marcin Luter upatrywał tego ciernia w prześladowaniach i krytyce ze strony opozycjonistów, o czym wspomnieliśmy wcześniej. Według poglądu rzymsko-katolickiego tym cierniem mogły być pokusy cielesne, z którymi zmagał się Paweł żyjąc w stanie celibatu. Jeszcze inni komentatorzy Biblii przypuszczają, że tym cierniem mógł być niezbyt atrakcyjny wygląd Pawła bądź epilepsja, kłopoty ze wzrokiem albo może ataki malarii czy wręcz napadowe bóle głowy, o czym pisali Ojcowie Kościoła: Tertulian i Hieronim.
Bez względu jednak na to, czym był ów cierń albo kolec w ciele Pawła, był on przedmiotem udręki i niewygody Apostoła, który aż trzy razy prosił Pana, by ten uwolnił go od tego utrapienia. Mimo jego szczerych modlitw, Pan Bóg trzykrotnie odmówił prośbie Pawła o uwolnienie, powiadając: „Dosyć masz, gdy masz łaskę moją” (12,9a). I Paweł zaniechał tej modlitwy, bo uświadomił sobie, że Boża łaska wobec niego była i tak przeobfita.
Powyższe myśli i przykład Apostoła Pawła powinny zainspirować każdego z nas do próby dokonania obiektywnej samooceny własnego życia oraz duchowego samopoczucia. Pan Bóg również i dzisiaj mówi do mnie i do ciebie: Dosyć masz, bo masz moją łaskę! Twoje poczucie słabości w połączeniu z Bożą łaską i Bożą wszechmocą mogą cię uczynić człowiekiem niezłomnym i niezwyciężonym. Warto więc polegać raczej na Bogu, a nie na sobie!
Andrzej Seweryn
(andrzej.seweryn@gmail.com)
Panie autorze, widzę że nie umie Pan napisać felietonu bez wzmianki o pewnej prawicowej partii. No w tym felietonie to nawet o dwóch prawicowych partiach. Czas się zastanowić czy to nie jest jakaś forma obsesji...a odnośnie chciwości to jest Pan raczej zamożnym człowiekiem. Mam nadzieję że hojnie wspiera Pan potrzebujących. Tak odnośnie chciwości tylko pisze...
Kamil
2025-07-03 22:04:59
O! To znaczy, że jest tam nowa droga! Kilka la temu jechałem tamtą drogo Strach było jecjąć wyżej 40
Rak Szlachetny
2025-07-03 20:30:49
Taki wszechwiedzący Połukord a nie znał tak prostej i słusznej zasady jaką stosuje U M. Wstyd Panie Krzysztofie i to wielki.
senior
2025-07-03 18:55:26
Brawo! Popieram
Robert Częścik
2025-07-03 18:45:55
Bez dnia poświęconego Krzysztofowi Klenczonowi, który był dla mieszkańców Szczytna (i nie tylko) patronem Dni i Nocy Szczytna, to będzie tylko kulawa i mało znacząca imprezka. Dziękujemy panie Burmistrzu za zniszczenie tej jakże pięknej tradycji.
Polak
2025-07-03 18:13:21
Zobaczymy co z tego wyniknie. Dawniej kobity zajmowały się darciem pierza, przędzeniem, tkaniem. Od czasu segregacji odpadów też się segregacją najczęściej zajmują. Ludzie! Czy nie można tego jakoś normalnie ustawić?! Miasto o dość dużej powierzchni nie może ustanowić miejsc, gdzie można różnego typu odpady donieść!? Bo nie dowieźć. Co to PSZOK na Nowym Gizewie - kto bez samochodu tam dotrze?! Rynek - może i tak, ale nie każdy na ten rynek dotrze, bo albo nie ma jak, albo nie jest w stanie. Wobec ludzi z domów jednorodzinnych - dlaczego na osiedlach nie ma tzw. dzwonów. Dlaczego przez 2,3, albo i 4 tygodnie muszą trzymać odpady selektywne w jakichś - na własny koszt skombinowanych, pojemnikach, pomieszczeniach. To jeden wielki bałagan, który polega na tym, że ty społecznie (czyli za darmo) selekcjonujesz odpady, a firma, które je odbiera na tym fajnie zarabia. Więc - jak już coś - to polecam zająć się sposobem gromadzenia odpadów. Bo od Obywateli wymaga się odpowiedzialności za ekologię, ale w niczym się im nie ułatwia, aby tę odpowiedzialność mogli realizować.
Śmieszek
2025-07-03 13:26:15
Jak na razie to miasto nie radzi sobie ze zmianami które musiało wprowadzić po tym jak UE sobie wymyśliła segregację tekstylii to jest bomba czerwony krzyż zabiera swoje kontenery z osiedli dla potrzebujących bo ludzie nie mogli pozbyć się szmat bo albo PSZOK albo rynek co nie zadowoliło zajętych mieszkańców Szczytna.
Phi
2025-07-02 11:50:52
No jak żyć? Hołota nie słucha elyt!
Szczery demokrata
2025-07-02 06:23:58
Pani Aniu, to jak ludzkość bez tej \"medycyny opartej na dowodach\" żyli, gdy nie istniała jeszcze big pharma!?...aż dziw bierze, że wystarczały im rosnące w lasach, całkiem za darmo, ZIOŁA. W przyrodzie rośną leki na każdą znaną ludzkości chorobę, mało tego, jedynym skutkiem ubocznym stosowania tychże darmowych leków, jest zdrowie.
Polak
2025-07-01 12:42:54
Pani Karolino skoro ma pani partnera budowlanca dlaczego on nie stworzy pani warunków pani oraz dzieciom tylko liczy pani na komunalne mieszkanie jestescie młodzi wszystko przed wami Wy młodzi tylko liczycie na pomoc państwa
zły
2025-07-01 07:37:53