Reklama
Reklama
Wreszcie wylądowały. Bociany oczywiście, nieodłączne zwiastuny prawdziwej wiosny, bo kalendarzowa już nastała. Znowu zrobiło się jakoś tak swojsko i polsko, wszak co trzeci bocian żyjący na świecie urodził się podobno w naszym kraju. Niech i w tym roku wyklują się nowe zastępy tych majestatycznych ptaków, które klekoczą w naszym ojczystym języku.
W tym roku w sposób szczególny wyczekiwałem przylotu bocianów, bo oboje z żoną czekamy na narodziny naszej kolejnej wnuczki, które tuż-tuż. Z nadzieją, że wreszcie kolejne, nadlatujące boćki przyniosą ją nam w końcu – jak uczymy małe dzieciaki z naiwną nadzieją, że uwierzą w tę wersję odpowiedzi na pytanie: skąd biorą się dzieci? Wersja z kapustą jest bowiem szyta jeszcze grubszymi nićmi. Boćki natomiast odlecą od nas pod koniec sierpnia, ale nie mówmy teraz o jesieni. Cieszmy się nadchodzącą wiosną.
Po niebie latają jednak również wielkie latające maszyny stworzone przez człowieka. Na każdym lotnisku na świecie mamy więc do czynienia z przylotami i odlotami samolotów.
Chodzi tylko o to, by ten ruch powietrzny odbywał się bez zakłóceń i był bezpieczny dla wszystkich. Kiedy myślę o kontrolerach ruchu lotniczego, ludziach o nerwach ze stali i bardzo kompetentnych, mam pełny podziw dla nich. Bo nigdy ich nie widzimy jako pasażerowie, a oni na wieżach kontroli lotów czuwają nad bezpieczeństwem tak wielu istnień ludzkich. Chwała im wszystkim za to. Życzymy im powodzenia i oby nigdy w czasie ich służby nie wydarzyło się coś złego. Liczba startów i lądowań musi się zgadzać.
Może ktoś z moich Czytelników zastanawia się w tym momencie i w duchu zadaje mi pytanie: drogi pastorze, ale do czego zmierzasz tym razem? Przecież nie masz pojęcia o biznesie lotniczym, a realia podróżowania samolotami znasz jedynie z pozycji pasażera. Co więc chcesz mi powiedzieć tym razem, a co łączyłoby się z twoimi duchowymi zainteresowaniami? Dobre pytanie.
Reklama
Oczywiście, że w Piśmie Świętym nie znajdziemy żadnych fragmentów o lataniu samolotami ani o lotniskach, bo wtedy, jak wiadomo, takowych nie było.
Czytamy raczej o statkach i podróżach morskich oraz portach, do których te statki zawijały, wszak w tamtych czasach był to najszybszy dostępny środek lokomocji. Jeśli już jest w Biblii mowa o lataniu, to chodzi raczej o ptaki, od których możemy się wiele nauczyć. Takie wątki można zresztą znaleźć w nauczaniu proroków czy też samego Pana Jezusa.
Mnie jednak wątek „lotniskowy”, który poruszyłem w dzisiejszym felietonie, kojarzy się z jednym fragmentem z Księgi Psalmów, gdzie czytamy ważne słowa: „Nasze życie rozciąga się na lat siedemdziesiąt, a jeżeli starczy sił, to na lat osiemdziesiąt (…). Błyskawicznie przemijają, a my – odlatujemy” (Psalm 90,10).
Tak to już jest. Każdy z nas pojawił się na tym świecie pewnego dnia. To był nasz „przylot”. Zjawiliśmy się na tym padole jak świeżo wyklute bociany. To był początek naszego ziemskiego życia. A teraz nie wiemy, jak długo jeszcze „polatamy” po tym świecie, jak długo postoimy na naszych „życiowych lotniskach”, ale pewnego dni przyjdzie nam odpalić silniki i ostatecznie odlecieć. Tylko dokąd polecimy? I czy chcielibyśmy tam polecieć?
Reklama
Ostatnimi czasy, w kontekście naszych turystycznych podróży odbywanych samolotami, używa się słowa „destynacja”, którego nie lubię, a terminem tym określa się punkt docelowy naszej podróży, bo czasem latamy z przesiadkami. Jest to spolszczenie angielskiego słowa „destination” pokrewnego słowu „destiny”, które można przetłumaczyć jako przeznaczenie. Jeśli więc przyjdzie nam pomyśleć o naszym ostatnim „życiowym locie”, to nieodparcie musimy odpowiedzieć sobie na pytanie: co jest naszym ostatecznym przeznaczeniem? Nicość czy wieczność? A jeśli wieczność, to gdzie chcielibyśmy ją spędzać?
Ta biblijna metafora mówiąca o naszym przyszłym rozstaniu z życiem jako o naszym odlocie z tej ziemi, jest godna głębszego zastanowienia. Bo co jakiś czas żegnamy kogoś: albo znanego, albo bliskiego nam. Oni już odlecieli. I my pewnego dnia też odlecimy. Tylko dokąd? Ja wiem, dokąd. Chcesz wiedzieć? Przeczytaj dwa ostatnie rozdziały Księgi Objawienia albo Apokalipsy. Chciałbym kiedyś spotkać się tam z Wami – drodzy Czytelnicy!
Andrzej Seweryn
andrzej.seweryn@gmail.com
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Bardzo dobry merytoryczny artykuł. Zaskakująco wysoki poziom, wyróżniający sią na tle innych publikacji. Dlaczego brak podpisu autora? Szkoda bo chciałbym wiedzieć kto go napisał :)
Ciekawski
2025-10-06 09:21:45
Jak widać ojców sukcesu jest wielu
TBN
2025-10-05 18:59:18
Jakoś dziwnie często kierowcy znikają z samochodów po spowodowaniu wypadku na tej trasie. Nie tak dawno naćpane i pijane towarzystwo staranowało ogrodzenie w sawicy, samochód już prawie rozebrany na jednej posesji w miejscowości Nowy Dwór a sprawa dawno zamieciona pod dywan. Jak w tym kraju ma być bezpiecznie jak policja sama przez swoją nieudolność daje przyzwolenie na takie akcje. I to w pobliżu samej akademii policyjnej. To sceny prawie jak z popularnej w swoim czasie serii o tym samym tytule. Tyle tylko, że tu już nie jest tak do śmiechu jak w filmie.
Picia
2025-10-05 11:35:41
Kto kiedykolwiek musiał współpracować z PKP ten się w cyrku nie śmieje.
Adam
2025-10-04 11:47:48
Nie sądzę, że magazyn uchroni nas przed skutkami wojny. Inwestowanie bez wyraźnego zagrożenia prowadzi do powstania obiektu, który będzie generował koszty.. Obudźcie się Państwo i inwestujcie w edukację. Magazyny powstaną jeśli będzie realna potrzeba, wtedy nieważne będzie do kogo należy ziemia.
Manka
2025-10-04 07:44:20
Dzban Czarnek łże i konfabuluje? Nowe, nie znałem, lol. A pisowskie matoły oczywiście powtarzają jeden za drugim.
apers
2025-10-03 12:46:43
Kto temu olbrysiowi płaci?
Jan
2025-10-03 11:36:03
Takie pomysły to zbytek, w obecnym czasie potrzebne są nam schrony i wsparcie obiektów strategicznych
Boluś
2025-10-03 10:26:00
Zmiana nazwy ulicy z marii skłodowskiej curie na bismarka to manipulacja? To nie dobra mówić, szkopy agenty.
Chuj cie obchodzi
2025-10-03 10:21:15
Bartek trafiłeś w sedno. Poza tym czy dzieci z domu dziecka potrzebują takiej pomocy? Czy nie mają co jeść i czekają aż dzielni policjanci kupią im coś do jedzenia?
Szczery demokrata
2025-10-03 06:26:56