Reklama
Reklama
Jako ludzie nie jesteśmy milczącymi kamieniami lub rybami, które podobno nie mówią. Mamy bowiem zdolność komunikowania się na różne sposoby, w szczególności zaś za pomocą słów, czyli naszej mowy. Poza tym jesteśmy dodatkowo dumni z niezaprzeczalnego faktu, że przecież „Polacy nie gęsi i swój język mają”. Piękny i niełatwy jednocześnie. Wiedzą o tym szczególnie cudzoziemcy, którzy próbują uczyć się naszej mowy ojczystej i polskich słów, które dla wielu z nich są wręcz niemożliwe do wymówienia.
Słowa mają nie tylko swoje znaczenie, ale także swą siłę. Dyskutujemy, spieramy się, wymieniamy poglądy, chcemy komuś coś wyperswadować lub do czegoś przekonać, a wszystko to dzieje się z użyciem słów. Jednakże chodzi o to, by w naszych ustach nie brzmiały one jako słowa puste, czyli bez głębszej treści lub znaczenia. Wtedy nawet „słowotok” czyli wielość słów nie ma żadnego znaczenia, jeśli są one bez pokrycia lub co gorsza - są wręcz nieprzyzwoite. Nie sztuka dużo mówić lub głośno, sztuka mówić z sensem i z poczuciem odpowiedzialności za słowa, które wypowiadam. Prywatnie czy publicznie.
W czasie ostatnich tygodni politycy i samorządowcy zalewali nas powodzią słów. Różnych słów i czasem wręcz „kosmicznych” obietnic przedwyborczych, które padały na spotkaniach publicznych, w radio i w telewizji, o Internecie nie wspominając. Padały też słowa i osądy niegodne, które obniżały drastycznie poziom dyskursu publicznego. Wyborcy zweryfikowali je poprzez swoje głosy, a teraz najbliższe miesiące i lata pracy tych, którzy otrzymali władzę, pokażą realną wartość wypowiadanych przez nich słów i obietnic.
My, zwyczajni zjadacze chleba, też powinniśmy być świadomi odpowiedzialności za swoje słowa. Nie mam tu na myśli wyłącznie przysiąg małżeńskich, partnerskich zobowiązań w biznesie czy obietnic składanych naszym dzieciom lub przyjaciołom. Chodzi o zwyczajną uczciwość w tym, co mówimy, a nie o okłamywanie siebie nawzajem, „wciskanie kitu” czy robienie fałszywej miny do złej gry. Wszyscy zresztą zasługujemy na poważne traktowanie, zatem powinniśmy poważnie traktować także innych ludzi.
Reklama
Musimy ciągle pamiętać, że słowa mają swoją moc sprawczą. Mogą wzmocnić, dodać otuchy, zachęcić, podtrzymać na duchu, ale też mogą zrujnować kogoś, zranić do żywego i narobić wiele szkody. W tym kontekście ważnym jest pytanie: jakich słów używamy na co dzień? One przecież nie przechodzą bez echa, mimo uszu, a szczególnie takie, o których mówimy: to ważkie słowa. Są to słowa, które mają swój ciężar gatunkowy, są wypowiadane publicznie i wpływają na sposób myślenia innych lub na ich przyszłość. Politycy i ludzie władzy winni o tym szczególnie pamiętać!
Byłoby również bardzo dobrze, gdybyśmy mówili zawsze tym samym językiem. Nie chodzi mi o to, żeby nie uczyć się lub nie używać innych języków, które mamy przywilej znać i nimi się posługiwać. Chodzi mi o to, że czasem ludzie mówią dwoma językami: oficjalnie po polsku, a nieoficjalnie, poza mikrofonem lub kamerą, tzw. „łaciną”.
Mam tu na myśli niesławną aferę taśmową z ważnymi osobami publicznymi w tle. I nie mówię tu o tym, czy nagrywanie prywatnych rozmów bez wiedzy i zgody rozmówców było moralne i właściwe i czy jest do przyjęcia używanie tych nagrań do celów politycznych. Zwracam raczej uwagę na bulwersujący fakt, że ludzie z pierwszych stron gazet, o znanych twarzach i wysokiej pozycji w hierarchii społecznej, potrafią poza kamerą i mikrofonem, kiedy wydaje się, że nikt postronny ich nie słyszy – używać słów niecenzuralnych, obelżywych oraz osądów i myśli niegodnych ludzi wykształconych i darzonych zaufaniem przez wielu.
Elementarne zasady kultury osobistej i zwyczajnej ludzkiej godności nie powinny nigdy zniknąć sprzed oczu tych, od których wymaga się o wiele więcej niż od przeciętnych i prostych ludzi. Czasem powiadamy, że „co w sercu to i na ustach”. Nasza mowa, nasz język i słowa, których używamy nie tylko publicznie, ale także prywatnie, zdradzają poziom naszego intelektu, moralności i przyzwoitości. Nie możemy więc być ludźmi o dwóch twarzach, którzy mówią dwoma językami: polskim i „łaciną” – szczególnie jeśli chcemy cieszyć się szacunkiem i autorytetem u innych ludzi.
Reklama
Jako chrześcijanin świadomy osobistej odpowiedzialności przed Bogiem za moje czyny i postępowanie, mam również poczucie odpowiedzialności za swoje słowa, które wypowiadam nie tylko za kazalnicą czy pulpitem wykładowcy, ale także te, które wypowiadam w swoim domu do żony i dzieci, czy do przyjaciół przy kawie i na osobności, kiedy nikt inny mnie nie słyszy i nie nagrywa. Pamiętam bowiem o następującym zdaniu z Pisma Świętego: „Jeśli ktoś sądzi, że jest bogobojny, lecz nie powściąga swego języka, to oszukuje swoje serce i jego bogobojność pozbawiona jest treści” (List Jakuba 1,26).
Trzeba więc czasem ugryźć się w język lub zamilknąć, zamiast wypowiadać słowa niegodne i obelżywe. Bo cóż z tego, że nikt postronny ich nie usłyszy i potajemnie nie nagra, skoro Pan Bóg widzi i słyszy wszystko. I z tego również nas rozliczy! Warto o tym pamiętać.
Andrzej Seweryn
andrzej.seweryn@gmail.com
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Wielkie gratulacje dla Państwa! Być razem ponad 50lat to wspaniały wzór do naśladowania! Wydaje mi się, że słowa krytyki, które uwidoczniły się w komentarzach zostały stworzone przez pracowników ratusza, którzy czują się winni i stosują taktykę obrony przez atak i tu należałoby zacytować klasyka \"Nie idźcie tą drogą!\"
Gość
2025-07-10 00:27:32
Urząd dał ciała i tyle, zwłaszcza, że Połukord jest znanym - w stanie spoczynku - wieloletnim pracownikiem i szefem Rejonu Dróg w Szczytnie. Nie wiem w jakich mediach społecznościowych funkcjonuje p. Połukord, ale może jak nie ma go w tik toku - to go po prostu nie ma. Taka ta sztuczna inteligencja (dawniej tzw. pracująca) w urzędzie. A co do w miłości i małżeństwie nie czeka się na medale, to skoro \"Senior\" i \"Seniora\" niech odstąpią na łamach lokalnej prasy z odmową przyjęcia medalu z 50 - lecie pożycia, a przede wszystkim niech nie składają o ten medal wniosku. Namawiajcie także swe dzieci, czy też wnuki, o odstąpienie od pobierania 800 plus, bo dzieci się ma z miłości - a nie dla pieniędzy.
Zdumiony
2025-07-09 13:26:14
Proszę o ocenę wiarygodności: udział w badaniu, to 2/3 mieszkańcy samych Dźwierzut, a tylko 1/3 to mieszkańcy z terenu gminy. We wsiach poza Dźwierzutami mieszka 3/4 ludności gminy.
mieszkanka
2025-07-09 11:14:53
Cieszę się, że jeszcze są w Polsce ludzie, którzy myślą jak Pan, którzy nie dają sobie mydlić oczu i dyktować, co jest dobre, a co złe, tylko sami potrafią ocenić, że coś jest uczciwe lub nie, bez względu na to, czy dotyczy to kogoś, kogo się popiera czy nie. Obawiam się jednak, że takich ludzie nie jest już wielu i jest to zła wiadomość dla nas wszystkich, bez względu na to, w co wierzymy i na kogo głosujemy.
Kowal
2025-07-08 22:54:44
Te żarciki niech zatrzyma dla własnej żony. Ciekawe, czy taki mądry jest w domu.
Julita
2025-07-08 20:27:35
Mam Stare auto audi 80 b 4
Marcin Wilczewski
2025-07-08 19:58:37
Czy dla medali składa się przysięgę małżeńską? Liczy się szczera miłość, która nie szuka poklasku i jakiś odznaczeń. Najważniejsze szczera miłość.
Seniora
2025-07-08 18:35:26
pewnie mamusia malowała się i nie dostrzegła mrugajacego czerwonego światła
konrado
2025-07-08 09:00:57
Za czasów burmistrzów Bielinowicza, ś.p. Kijewskiego i Żuchowskiego - to ludzie dostawali telefony, lub korespondencję \" w związku z tym, iż z dokumentów wynika...\", czyli informację o trybie organizacji uroczystości i zgłaszania chęci w niej udziału. Ale wtedy to urzędnicy wiedzieli do czego służą. Było się świadkiem takich jubileuszów. Nigdy nie było takiej poruty. Ale w biurze obsługi interesanta niejedno pismo ginie. Bez obrazy - trafi się jakiś stażysta bez opieki - i problem gotowy. Ale już o takie sprawy trzeba się w sposób szczególny troszczyć. I rzeczywiście - co to jest - masz 50-lecie małżeństwa i z tego honorowe odznaczenie, urzędową fetę, ale odkładają ci to wszystko na następny rok, a wiadomo, czy dożyjesz? Ty, albo twoja połowa? Zawsze jest aktualne: myślałem, że sięgnąłem dna, a tam usłyszałem pukanie z dołu. Może jednak Pan Połukord z Małżonką - postacie w Szczytnie powszechnie znane - zasłużą na odpowiednie potraktowanie przez p. burmistrza. Ale na końcu się wyzłośliwię - tak to jest z inoziemcami. Pływają po cudzych wodach i błądzą.
Śmieszek
2025-07-07 17:44:24
Daleko do Szczytna ale pomysł przedni. Zamiast tracić pieniądze na rozrywki iść do lasu po spokój.
Kuba
2025-07-07 15:41:44