Reklama
Reklama
W każdej dyscyplinie trafia się postać, której talent widać od najmłodszych lat. W sporcie oznacza to zwykle pojawienie się nowej gwiazdy. I taką wschodzącą gwiazdę mamy u siebie. Jest nią pochodzący z Wilamowa Seweryn Sypiański, piłkarz ręczny, który coraz jaśniej błyszczy na parkietach pierwszej ligi polskiego szczypiorniaka, choć ma zaledwie 17 lat. Poznajmy go bliżej.
Seweryn, w zeszłym roku okrzyknięto Cię „odkryciem roku” pierwszej i do tego seniorskiej ligi polskiego szczypiorniaka. A jesteś przecież juniorem, masz zaledwie 17 lat… Jak to się stało, że w ogóle zostałeś piłkarzem ręcznym?
Na początku grałem w Rozogach, w zespole, który funkcjonował przy szkole podstawowej. Nasz nauczyciel w-fu i zarazem pierwszy trener – pan Mirosław Gotlib - stworzył w szkole klasę sportową ukierunkowaną właśnie na piłkę ręczną. Zespół był po prostu konsekwencją nauki w szkole. Jeździliśmy na zawody po całym kraju. Mieliśmy nawet jakieś sukcesy. Kiedy kończyłem szkołę trener dał mi kontakt do trenera Trójki Ostrołęka i zachęcił, bym spróbował swoich sił w tym zespole. Zadzwoniłem, a trener zaprosił mnie na trening.
I jak poszło?
Chyba całkiem nieźle, bo trener zaproponował, bym został w klubie. Wiadomo, jako rezerwowy… taki zawodnik do sprawdzenia już w trakcie poważnych meczy. I tak zacząłem grać „na poważnie”.
Dziś grasz w pierwszym składzie… Na jakiej pozycji?
Tak. Udało mi się przebić. Ale wchodziłem do tego składu stopniowo. W ubiegłym roku byłem jednym z najlepszych strzelców zespołu, w tym jestem czwarty z kolei w tej statystyce. Ale zamierzam się poprawić… A gram na lewym ataku.
Czujesz głód sukcesu? Masz dopiero 17 lat… Już nazwano Cię odkryciem ligi, byłeś też nominowany w plebiscycie na sportowca roku w Ostrołęce. Co ty na to?
Jestem z tego wszystkiego bardzo zadowolony. Bardzo mnie to motywuje do treningów, do jeszcze cięższej pracy. Jest super.
Reklama
Z tego co wiem, uczysz się w szkole średniej… Do tego treningi „z dorosłymi”… Masz jakiś wolny czas?
Prawie wcale, bo w tygodniu nauka w liceum i treningi, a co weekend mam zwykle po dwa mecze…
Jak dwa mecze?
Bo jeszcze gram w zespole juniorów…
Żartujesz?
Nie. W te wakacje byliśmy jako juniorzy na międzynarodowym turnieju w Veszprém (Węgry – red.). Było mnóstwo ekip z całego świata, a my ten turniej wygraliśmy…
Gratuluję! Młodzież, a właściwie jej brak, to od lat bolączka polskiego szczypiorniaka. Ostatnie znaczące sukcesy, to pokolenie kierowane przez Bogdana Wentę. Zawodnicy grający głównie za granicą od najmłodszych lat. Jak to teraz wygląda z twojej perspektywy – młodego zawodnika w kraju. Jest nadzieja na nową, mocną reprezentację w piłce ręcznej?
Powiem tak. My dziś, jako juniorzy wygrywamy z naprawdę mocnymi ekipami. Uważam, że mamy ogromny potencjał, który przełoży się na drużynę seniorów i to już niedługo.
Każdy ma jakiś wzór, któremu stara się dorównać. Kto jest takim wzorcem dla Ciebie, z zawodników których znasz?
Z Polski na pewno Przemysław Krajewski, który gra w Wiśle Płock. To niesamowity zawodnik. A z zagranicy Dylan Nahi, który gra teraz w Vive Kielce.
Dylan… czy on nie debiutował w półfinale ligi mistrzów w 2017 roku mając „tylko” 17 lat i 185 dni…
Reklama
Tak. To niesamowity gość.
Czyli, jak widzę teraz, podążasz podobną ścieżką kariery, co on…
Bardzo bym chciał…
Co chciałbyś osiągnąć jako zawodnik? O czym marzysz?
Wiadomo. O graniu w czołowym klubie w Polsce. Może też w reprezentacji.
O zagranicznych klubach nie marzysz?
Niech się spełni to pierwsze marzenie. To mi dziś wystarczy.
Jak oceniasz? Co jest kluczem twojego sukcesu? Co sprawia, że jesteś lepszy od innych na boisku?
Moim największym atutem jest wyskok. Mam po prostu duży zasięg i dynamikę. Myślę, że to jest to. Trenuję rzetelnie, bo po prostu to lubię.
Znasz realia polskiego sportu i pewnie wiesz, że na karierze sportowca świat się nie kończy. Uczysz się w LO. Planujesz dalsze studia?
Tak. Oczywiście.
W jakim kierunku?
Pożarnictwa.
Jesteś strażakiem ochotnikiem?
Tak. Młodzikiem, bo wiadomo mam tylko 17 lat, ale bardzo lubię to zajęcie.
Myślę, że wkrótce grono twoich fanów mocno się poszerzy w naszym powiecie… Ja będę Ci gorąco kibicował.
Cieszę się bardzo. Postaram się Was nie zawieść.
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Krzysztofie. Dobrem nazywasz przyszywanie skrawków materiału i przekazywanie sobie dziecka z rąk do rąk ? Porażka.
Hmm
2025-04-10 07:59:28
Co żal tyłek ściska?!
proste
2025-04-10 07:54:59
Olga wytłumacz proszę dlaczego pojechały akurat te zespoły i Koła gospodyń których członkami są rodziny radnych ? Przypadek ?
Wiola
2025-04-10 06:43:01
Do Grażyny. No właśnie wychowawcy w domach dziecka robią na 3 zmiany czyli 24h
Tytus
2025-04-09 17:08:17
no i ten barak koło pks wygląd jak stodoła sołtysa po wojnie gdzie architekt miasta
zdysk
2025-04-09 16:32:24
Tę Panią w wieku 39 lat już dawno powinni do psychiatryka zabrać,bo coraz bardziej gwiazdorzy. A przez jej wybryki ktoś może nie otrzymać pomocy w czas.
Beksa
2025-04-09 16:12:28
Nie porównujmy pracy wychowawców w domach dziecka (dyżury) do pracy rodzin zastępczych 24h. Widać, że ludzi boli jak włodarze popierają szczytny cel.
Grażyna
2025-04-09 15:34:45
Brawo Wy!
Tyle w temacie.
2025-04-09 10:33:31
zdjęcie 2 , to z którego roku ?
goofi
2025-04-09 10:29:15
I znowu ten pań nie potrafi o niczym innym pisać niż o przeciwnikach politycznych swojego kandydata na prezydenta. Generalnie to obraża pań ludzi głosujących na tamtego kandydata nazywając ich wyznawcami. A może napusze pań w końcu coś ciekawego o Zielonym Rafale? Przecież miał tyle fantastycznych sukcesów i wpadek, których oczywiście w wyznawczej telewizji TVN nie zobaczymy. Może trochę obiektywizmu? Rozumiem, że ma Pan swoje sympatię polityczne ale pana teksty są naprawdę smutne i dziwię się, że redakcja chce je jeszcze drukowac
Kamil
2025-04-09 08:49:11