Prezentujemy kolejny obiekt ze zbiorów Muzeum Mazurskiego w Szczytnie - ręczny separator/wirówkę (centryfugę) - urządzenie do oddzielania śmietany od mleka z lat 30. XX w. wyprodukowaną przez niemiecką firmę Ramesohl & Schmidt z Westfalii.
Przed pojawieniem się pierwszych separatorów, mleko odstawiano w chłodne miejsce, czekano aż śmietana zbierze się na powierzchni i wówczas ją zbierano (tzw. metoda postojowa). Kolejnym sposobem było użycie naczyń, które posiadały na dnie zamykany otwór.
Prototyp centryfugi, na przełomie 1864 r. wykonał niemiecki konstruktor Antoni Prandtl. Nad podobnym urządzeniem pracował szwedzki inżynier Karol de Laval. W 1879 r. skonstruował wirówkę działającą w sposób ciągły i nazwał ją separatorem. Urządzenie zaczęto produkować na większą skalę, pierwsze fabryki powstały w Szwecji i Niemczech. W 1886 r. pojawiła się centryfuga ręczna.
Na ziemiach polskich pierwsze takie urządzenie działało już w 1879 r. w mleczarni Daniela Janasza znajdującej się na terenie dzisiejszej Warszawy. Było dosyć drogie, kupowały je nieliczne majątki ziemiańskie oraz mleczarnie.
Prezentowane urządzenie to model x60 o wydajności 60 litrów odtłuszczonego mleka na godzinę, posiadające samobalansujący się bęben, wziernik poziomu oleju w przekładni oraz miskę na mleko pełne firmy Alfa-Laval model Viola III.
Kręcenie korbą wprawiało w ruch element zwany „bączkiem”, był on złożony z metalowych talerzyków ułożonych jeden na drugim, każdy z nich posiadał otwór. Wirował wokół własnej osi z bardzo dużą prędkością. Wytworzona w ten sposób siła odśrodkowa powodowała, że gęstsza i cięższa śmietanka oddzielała się od mleka.
Mariusz Nowak, Muzeum Mazurskie w Szczytnie
Kasia
Pamiętam takie urządzenie, babcia używała jeszcze w latach 90 - tych, i faktycznie taką nazwą się posługiwała, urzadzenie było plastikowe w kolorze białym